ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.. Διαβάστε εδω ενα μικρό απόσπασμα απο το υπό έκδοση βιβλίο Mea Culpa, Konstandina Alberti, εκδ Αέναον

«Τι δεν σου άρεσε σε αυτό που είπα; Η ζωή είναι εντολές. Ένα τελετουργικό επιβίωσης κάθε μέρα και διαφορετικό. Μπορεί να ξέρεις τον τρόπο για να περάσεις όλα τα εμπόδια αλλά αυτή σου αλλάζει συνεχώς τα δεδομένα». Είπε και με τον δείκτη του χεριού του  άρχισε να κάνει γραμμές στην άμμο. «Είναι ευγενική και άλλες φορές προκλητική. Δεν σκοτώνει με όπλα αλλά με καταστάσεις. Μέτρα πόσα πράγματα έχουν έρθει στον δρόμο μας και μας διέλυσαν. Είμαστε εκτελεστικά όργανα σε ό,τι αποφασίζει εκείνη. Η ζωή είναι  άλλες φορές δήμιος και άλλες ερωμένη. Όταν γεννιόμαστε οι μοίρες μας δίνουν  κλειδιά και ένας Θεός ξέρει αν θα είναι τα σωστά… Αν φανούμε τυχεροί να ανοίξουμε πόρτες. Ό,τι απόφαση και να πάρουμε ή θα μας καταπιεί ή θα μας ξελασπώσει». Αναστέναξε και με κοίταξε. Τα μάτια του άστραφταν, ήταν εκφραστικά ήθελε να μιλήσει κ άλλο το ένιωθα. Με άγγιξε στο πρόσωπο και συνέχισε. «Εμένα μου αρέσουν όλες οι εκδοχές της ζωής, αρκεί αυτό που πληρώνουμε πάντα σαν τίμημα να είναι και το δίκαιο.  Μου έχει φέρει στον δρόμο κάποιους εφήμερους έρωτες και αποτυχημένες σχέσεις, σαν αντίβαρο μου πρόσφερε απλόχερα μια καλή δουλειά. Αλλά εδώ… εδώ τι γίνεται;» είπε και με το άλλο του χέρι έδειξε το μέρος της καρδιάς. «Αυτή εδώ δεν κάνει διακρίσεις ούτε σε μεγιστάνες ούτε σε φτωχούς. Δεν θα ήθελα μια μέρα να φύγω από αυτή τη ζωή και να μην έχω γεμίσει την καρδιά μου από μια θυελλώδη αγάπη. Κοίτα εσύ να γεμίσεις τη δικιά σου καρδούλα Μυρτώ».