Ο συγγραφέας μας Σταύρος Ζουπούλης μας συστήνεται στους αναγνώστες και στο περιοδικό Books 'n' More

Γεννήθηκε: Γεννήθηκα και μένω μόνιμα σε ένα μικρό χωριό στα ανατολικά του νομού Καρδίτσας, τον Πρόδρομο. Έκανα την οικογένεια μου και έχω τρία παιδιά, η  γυναίκα μου έφυγε από τη ζωή σε μικρή ηλικία και ο πόνος μου είναι  μεγάλος  για κείνη μου έβγαλε από μέσα μου τα ποιήματα ,τα διηγήματα και τους στίχους. Το πρώτο μου τραγούδι με στίχους μου το... Πόσα όνειρα, έχω δώσει και άλλους στίχους για τραγούδι.

Το πρώτο μου μυθιστόρημα Το γνέψιμο θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ.

Μεγάλωσε: Μεγάλωσα στο χωριό μου, εργαζόμουν και έφτιαξα την οικογένεια μου εδώ.

Σπούδασε: Τελείωσα το παλιό εξατάξιο γυμνάσιο στην Καρδίτσα, το Α. αρρένων και παρακολούθησα  τη συνεταιριστική σχολή Θεσσαλονίκης.

Εργάζεται: Εργαζόμουν στην ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ σαν διοικητικός υπάλληλος από την οποία συνταξιοδοτήθηκα.

Μένει: Μένω μόνιμα στο χωριό που γεννήθηκα  τον Πρόδρομο Καρδίτσας.

Οικογένεια: Εγώ  με τρία παιδιά που σπούδασαν και ζουν αλλού.

Φοβάται: Προσωπικούς φόβους όχι, φοβάμαι γενικά για το μέλλον της κοινωνίας.

Ξεκαρδίζεται:  Γελάω εύκολα και λέω αστεία δικά μου, βγαίνουν από μέσα μου αυθόρμητα.

Προσπαθώ να κάνω ευχάριστη την παρέα με τον τρόπο μου.

Πληγώνεται εύκολα πολύ είναι από την ευαισθησία μου για ό,τι πέρασα στη ζωή μου.

Βαριέται: Όχι έχω ασχολίες πολλές γεμίζω τον χρόνο μου όλες τις ώρες με μελίσσια, φρουτόδενδρα, κήπο, αμπέλι, παρέες.

Τρομάζει: Όπως όλοι πιστεύω.

Στον ελεύθερο χρόνο του: Όταν έχω κάτι γράφω, ταξιδεύω με τη σκέψη μου στο χθες της ζωής μου που ήταν γεμάτο με ζεστασιά και πολύ αγάπη οικογενειακή.

Πλέον δεν: εμπιστεύομαι όπως παλιά και αποφεύγω κάποιους που με εκμεταλλεύτηκαν.

Κλαίει: Συχνά  κλαίω δεν το αρνούμαι το θέλω είναι ο χαρακτήρας μου, οι αναμνήσεις μου που μου μιλάνε, η καρδιά μου που θυμάται.

Αποφάσισε: Αποφασίζω για μεγάλα πράγματα διστακτικά, ιδίως όταν είναι απίστευτα για μένα, ευτυχώς που εκεί βρίσκονται άνθρωποι καλοί και με στηρίζουν.

Διαβάζει: Πάντα και πολύ, βιβλία με περιεχόμενο τον πόνο της ζωής ,τα χτυπήματά της, τα σημάδια της.

Θυμάται: Θυμάμαι κάθε τι που αγάπησα, που έζησα γλυκά μαζί της, το χέρι που κράτησα σφιχτά, το χαμόγελο σε κάποια μάτια, τις χαρές που είχα πάντα  αγκαλιά μου.

Θέλει: Το καλό για τον κάθε έναν, η αγάπη, η καλοσύνη, η ανθρωπιά να  βγάλουν φτερούγες και να απλωθούν.

Απέρριψε: Γυρίζω την πλάτη εύκολα και δεν ξαναβλέπουν το πρόσωπό μου, αγνώμονες και αχάριστοι.

Ζητάει: Η καλοσύνη να υπάρχει στα μάτια όλων μας, η αλήθεια να λάμπει όπως ο χρυσός στα βήματά μας.

Αγαπάει: Την οικογένειά μου, τους καλούς  φίλους μου, δίνω το χέρι πάντα για βοήθεια όταν χρειάζεται.

Βολτάρει: Το περπάτημα, μου αρέσει βάζω τις σκέψεις μου στη σειρά, διορθώνομαι μιλώντας με τον εαυτό μου.

Γράφει: Πάντα γράφω ιδίως όταν περπατώ, τα σημειώνω στη σκέψη μου και μετά βγάζω το μπλοκ και το στυλό, σταματώ και τα γράφω.

Μαγειρεύει: Ναι  και μου αρέσει πολύ ,είναι τέχνη το μαγείρεμα θέλει μεράκι πολύ.

Δημιουργεί: Νέα πράγματα, κάνω κεντρώματα σε δέντρα, σε ένα δέντρο έχω δυο και τρία διαφορετικά φρούτα, μελίσσια καινούργια δημιουργώ με πατέντες δικές μου.

Δέχεται: Συμβουλές για τα λάθη μου καλοπροαίρετες τις ακούω.

Ταξιδεύει: Με μαγεύουν τα ταξίδια μου παίρνουν την ψυχή μου, θάλασσα, αρχαία μέρη, μοναστήρια, πλακόστρωτα σοκάκια, ηλιοβασιλέματα, ξενύχτι στην αμμουδιά, ποδήλατο.

Γυμνάζεται: Μόνο βάδισμα και λίγο ποδήλατο.

Απομονώνεται: Πάντα η μοναξιά για ανθρώπους με το χθες το δικό μου, είναι απαραίτητη και διδάσκομαι ψάχνοντας μέσα μου για τα πολλά της ζωής μου.

Θίγεται: Όταν άνθρωποι μου δείχνουν την αχαριστία τους και κάθονται με μένα μόνο για να ωφεληθούν.

Αναπολεί: Πάντα  ναι πάντα νοσταλγώ το χθες της όμορφης ζωής μου, πάντα.

Κοιμάται: Ήσυχα, με καλές σκέψεις, καθαρό μυαλό, όνειρα.

Νοιάζεται: Πάντα έχω την έγνοια μου στους δικούς μου και σε άλλους.

Ξανά: Αν ξαναγεννιόμουν, έτσι θα πάλι θα ζούσα μέσα στην ίδια οικογένεια με αγάπη, χαμόγελα, ταξίδια.

Ονειρεύεται: Ατελείωτα και πάντα λέω στα νέα παιδιά  κάντε όνειρα και να παλεύετε να γίνουν αλήθεια, πάντα να ονειρεύεστε τους ξαναλέω.

Παίζει:  Με αστεία, με χαμόγελα.

Παθιάζεται: Όχι πολύ μόνο στο ποδόσφαιρο.

Καπνίζει: Έχω  χρόνια πολλά που δεν καπνίζω, μόνο στα γυμνασιακά μου χρόνια κάπνιζα.

Σκέφτεται: Πάντα  σκέφτομαι τα αγαπημένα μου πρόσωπα και δικούς μου.

Σβήνει: .Όχι εύκολα.

Σιωπά: Ακούω να λένε πάντα οι άλλοι, αν με ρωτάνε απαντώ.

Τολμά: Πότε πότε τολμώ αλλά όχι παράλογα όσο μπορώ.

Υπόσχεται: Υπόσχομαι  μόνο όταν μπορώ να κάνω κάτι αλλιώς όχι.

το μυθιστόρημά  μου...το γνέψιμο....

Ο γιατρός Πέτρος  Καψάσκης βλέπει τρεις φορές σε διαφορετικές μέρες το ίδιο όνειρο. Μια γριούλα αδύνατη, με ρυτίδες να του γνέφει με το χέρι της και να του λέει έλα..έλα...έλα. Τα μάτια της του λένε με αγωνία έλα να με προλάβεις. Έτσι  αποφασίζει με τη γυναίκα του Αρετούλα να κάνει το μεγάλο ταξίδι να βρει τις ρίζες του. Γυρίζει πίσω στα χρόνια, στη ζωή των δικών του, μια ζωή δύσκολη και μέσα από ιστορίες που έχουν πόνο, συγκίνηση, αγωνία κάνει το μεγάλο ανατρεπτικό ταξίδι.